Błękit – Maja Lunde

Co będzie, gdy stopnieją lodowce, a susza ogarnie połowę Europy? Na takie pytania odpowiadają od jakiegoś czasu naukowcy, eko-aktywiści, czasem politycy. Maja Lunde, która niedawno uświadamiała nam, czym będzie życie bez pszczół, teraz napisała powieść, w której ponure scenariusze ulegają spełnieniu. „Błękit” jest jednak dość kameralnie zakreśloną historia, w której poznajemy losy niejakiej Signe, która w czasach nam współczesnych walczy z industrializacją swojej najbliższej okolicy oraz Davida, który kilka dekad później szuka ratunku w ogarniętej suszą Francji. Autorka próbuje połączyć te dwie opowieści w jedno ostrzeżenie. Pokazać, że katastrofa, która dotknęła Davida zaczęła się jeszcze w latach 70. XX wieku. To wtedy, w imię postępu, ludzie zaczęli ingerować w naturę, ale też walczyć o jej prawa. Signe, na oczach której zmienia się nagle świat fiordów, jaki zna, jest też świadkiem rozpadu małżeństwa swoich rodziców. Matka decyduje się na życiowy pragmatyzm, Ojciec chce walczyć o fiord, wodospad i odwieczny porządek jego świata. Signe zakochuje się w chłopaku z sąsiedztwa – Magnusie, który początkowo gotowy jest wspierać ją w walce z industrializacją. Ale z czasem zaczyna realnie oceniać szanse i wybiera rozwiązania dobre na tu i teraz. Signe nie może pogodzić się z jego zdradą, z rozstaniem i podejmuje samotną rozłożoną na długie lata walkę.  David jest z kolei młodym ojcem. Jego rodzina długo broni się przed opuszczeniem rodzinnej miejscowości. David pracuje w fabryce zamieniającej morską wodę w słodką. Gdy dochodzi do katastrofy, rozdziela się z ukochaną żoną Anną i malutkim synkiem, by zostać tylko z kilkuletnią córką – Lou. We dwoje trafiają do obozu ratunkowego i tam czekają na swoich bliskich. Żyją w trudnych warunkach, ale mają jedzenie, wodę i opiekę medyczną. Z czasem obóz zaczyna jednak podupadać. David i Lou w ramach wycieczki poza jego teren, odkrywają podniszczoną łódź w opuszczonym gospodarstwie. Gdy obóz zostaje pozostawiony samemu sobie, chwytają się marzenia o ucieczce. Wierzą, że w końcu spadnie deszcz, oni odpłyną naprawioną łodzią na północ, będą przetwarzać słoną wodę na słodką i dotrą gdzieś w bezpieczne strony. W ich życiu pojawia się samotna Marietta, która straciła swoich najbliższych. Jej obecność tłumi ból po ginącej nadziei na odnalezienie Anny i Synka. „Błękit” to nazwa łodzi. Łodzi, którą Signe wykrada lód, jaki Magnus chciał sprzedać arabskim szejkom do drinków. To też ta sama łódź, którą odnajdują po latach David i Lou. Dla Signe jest narzędziem, dla Davida i Lou nadzieją na ratunek. Teraz jeszcze mamy możliwość walki o uniknięcie klimatycznej katastrofy. W przyszłości możemy już tylko szukać przed nią ratunku.