Zachodzę w głowę, grzebię w pamięci, wodzę błędnie wzrokiem po moich półkach płytowych i nie potrafię powiedzieć, czy kiedyś wcześniej miałem taką sytuację by zespół i jego lider byli równocześnie na mojej liście? Przeważnie lider nagrywa solowe płyty w czasie przerwy od aktywności zespołu. Coś mi chodziło po głowie, że w 1986 roku mogłem mieć na liście „Don’t Stand So Close to Me’86” The Police i jeszcze jakiś kawałek Stinga z jego solowego debiutu. Poszedłem sprawdzić i okazało się, że jednak nie. Odświeżony numer The Police miałem w zestawieniu dopiero w listopadzie 1986 roku. Może gdybym sięgnął po coś z koncertówki Stinga „Bring on the Night”, to doszłoby do spotkania? Miałem też na jednej liście Petera Gabriela i Genesis, ale już w czasach, gdy rzecz jasna nie występowali razem. Niektórzy soliści obecni w tym zestawieniu gościli kiedyś na mojej liście ze swoimi zespołami: Karen O z Yeah Yeah Yeahs, Ian Brown ze Stone Roses, Les Claypool z Primusem, Steve Mason z Beta Band. Ale przypadek Thoma Yorke’a i Radiohead jest wyjątkowy. Przy czym kawałek „Ill Wind” jest wyciągnięty tak trochę spoza swojego czasu, a i „Suspirium” pochodzi z dość nietypowej płyty, bo filmowej.
