Tyler, the Creator (Tyler Okonma) to jeden z najważniejszych szyldów alternatywnego rapu mijającej dekady. Kolejne płyty wydawane od 2011 roku trafiały do pierwszej piątki Billboardu. Lista gości na jego albumach jest równie imponująca: Kanye West, ASAP Rocky, Lil Wayne, Pharrell Williams ale też Erykah Badu, a nawet Laetitia Sadier (Stereolab). Na nowej płycie słyszymy z kolei tak ciekawych i różnorodnych gości jak LaRoux, Santigold, Solange czy slowthai. Jak świetne Tyler robi show na scenie, mogli się przekonać uczestnicy ubiegłorocznego festiwalu Orange w Warszawie. „Igor” to już piąty album artysty. Promuje go przebojowy „Earthquake” nagrany z udziałem Playboi Carti. Ale już otwierający „Igor’s Theme” z udziałem Lil Uzi Vert ciekawie wprowadza w barwny klimat tej płyty. Klawisze, bity, chórki, instrumentalne wstawki rodem z lat 80. Lubię kiedy na hip hop’owych płytach dużo się dzieje , a na tej płycie nie można narzekać na nudę. Masa wokali, sample z lat 70, zmieniające się rytmy, szerokie instrumentarium.
W tej mierze Tyler bliższy jest propozycjom Kanye Westa, niż Kendricka Lamara, czy Travisa Scotta. Kanye West ma może ciut lepszy zmysł do melodii Kawałki Tyler’a są bardziej pocięte i w tej mierze przypominają bardziej mix-tape. Utwory ewoluują, przechodzą płynnie w kolejne tracki. Czas z tą płytą mija przyjemnie. Świetny jest rytmiczny „I Think”. W „Running Out of Time” mamy zgrabną wstawkę z „Hit the Run” Run DMC. Obok mocnych fragmentów, jak choćby „New Magic Wand” z udziałem Santigold, czy „What’s Good” w którym pojawia się slowthai, są też nagrania spokojniejsze, z ciepłymi partiami fortepianu. Finał to wręcz soulowa, parkietowa „przytulanka” z fragmentem „Dream” Ala Green’a. Do tego dochodzą osobiste, uczuciowe teksty z minimalną dawką zwrotów na „F”. W swojej klasie to murowany kandydat do czołówek tegorocznych podsumowań najlepszych płyt roku, choć u mnie z Little Simz przegrywa w kategorii rap/hip hop.
