Poruszający debiut nominowany do Nagrody Bookera, napisany przez autorkę, która urodziła się w Pekinie, ale wciąż zmienia miejsce zamieszkania. Jej bohaterowie też są rozdarci pomiędzy Azją i Ameryką – starym i nowym domem. „Ile z gór tych złota” rozgrywa się w drugiej połowie XIX wieku, na Zachodzie Ameryki. Główna bohaterka – Lucy ma początkowo dwanaście lat, pod koniec akcji już osiemnaście. Ma o dwa lata młodszą siostrę (Sam), która chce uchodzić za chłopca. Historia zaczyna się w nocy, gdy ojciec dziewczynek umiera (matkę stracili trzy lata wcześniej). Dziewczynki zabierają w dawnym kufrze matki ciało ojca, resztki rodzinnego dobytku, kradną konia i wyruszają w góry, by pochować tatę i zacząć nowe życie. W głodzie, brudzie i chłodzie przeprawiają się przez dzikie, odludne miejsca, które niegdyś zamieszkiwały bizony i tygrysy, po których zostały tylko opowieści i szkielety. Mają ze sobą też dwie srebrne monety, które powinny trafić do ziemi razem z ciałem ojca. Mijają dni. Zwłoki się rozkładają, dziewczynki odnajdują sól i je zabezpieczają. Przy okazji poznajemy historię ich ostatnich lat. Marzeń o lepszym życiu. Popadającego w alkoholizm ojca, który nie chciał pracować w kopalni, bo wolał szukać w górach złota. Ich piękna matka – zanim ją stracili – była w ciąży z trzecim dzieckiem i ciężko znosiła ten czas. Lucy – nie tak ładna jak matka i jej młodsza siostra (ojciec złamał jej nos w przypływie gniewu) – chodziła do szkoły, wykazując się bystrością i ciekawością świata. Ale to Lucy popełniła też błąd, który kosztował jej rodzinę utratę marzeń. Duch ojca opowiada Lucy swoją historię i tak dowiaduje się ona prawdy o swojej mamie. Dziewczynki rozstają się w górach po pochowaniu zwłok ojca. Lucy właśnie zostaje kobietą, a Sam odrzuca swoją płeć i wyrusza ku męskim przygodom. Lucy trafia do miasteczka Sweetwater, gdzie znajduje pracę jako pomoc kuchenna. Z czasem zdobywa lepsze zatrudnienie. Mając 16 lat poznaje rówieśniczkę z bogatego domu (Annę) i to na pewien czas odmienia jej życie na lepsze. Pewnego dnia w miasteczku zjawia się Sam, by oznajmić Lucy, że rusza za ocean, tam skąd pochodziła ich matka. Ta powieść to ciągła pogoń za marzeniami – najpierw rodziców, potem dzieci. To zaklinanie rzeczywistości i oszukiwanie samego siebie. To też opowieść o surowych czasach, gdy ludzie zdani byli na własne siły i żyli determinacją, by jakoś przetrwać. To także historia o łamaniu zasad w walce o swoje, gdy każdy czyn można usprawiedliwić własną rozpaczą i pragnieniem odmiany losu. Ale świat wokół jest równie okrutny, co środki uświęcające cele bohaterów. To świetnie napisana proza, bardzo dojrzała i sugestywna. Nie dziwią nagrody Amerykańskiej Akademii Sztuki i Literatury oraz Nagrody Literackiej Azja/Pacyfik.