Yves Tumor nie jest przyjemniaczkiem, a jego płyty nie kręcą się w kółko w moich odtwarzaczach. Tymczasem nowa płyta otwiera nową perspektywę dla antycypacji jego twórczości. Przede wszystkim zasługuje na uwagę przyjazna motoryka tych kawałków. Utwory maja wyraźny rdzeń rytmiczny i wokół niego oplecione są naprawdę harmonijne motywy. Z odmętów eksperymentalnej elektroniki i dźwięków wszechświata Sean Lee Bowie przesunął się w kierunku pomysłów jakie ma choćby Algiers. Łączenie brudnej elektroniki z soulem i post-punkiem wypada tu świeżo i przekonująco. To najbardziej rockowa płyta w dorobku artysty. Dużo tu gitar (głównie przesterowanych) i mocnej perkusji. Nie brak też dodatkowych wokali dodających mocy i ekspresji. Oczywiście Warp otworzył się już jakiś czas temu na gitarowe eksperymenty (choćby taki Squid), ale w tym przypadku, to sam artysta wkroczył odważnie na nowe ścieżki. Czasem jest niemal nowofalowo, jak choćby w „Operator”, który przypomina miksturę z Wire i Gary Numana. Ale w zasadzie każdy kawałek można lokować w okolicach takich nowofalowych poszukiwań – zarówno tych „zimnych”, jak i bardziej „bojowych”. Można również szukać znaków wspólnych z Saulem Williamsem, który z kolei lubi samplować gitarowych artystów w swoją elektroniczno-hiphopową strawę. Yves Tumor osiąga na tej płycie spory poziom przebojowości („Fear Evil Like Fire”), choć właściwie każdy kawałek nieźle się tutaj broni. Trzy single wycięte z tego albumu, to tylko namiastka pełnego potencjału. Nawet instrumentalny „Purified By the Fire” na poprzednich płytach błyszczałby przystępnością. Gorzej sprawa się ma z teledyskami, które – przynajmniej w przypadku „God Is a Circle” ma nałożoną klauzulę wiekową. Yves Tumor już poprzednimi płytami zyskał uznanie w oczach krytyków. Teraz ma świetny materiał do poszerzenia grona swoich słuchaczy. Mnie absolutnie kupił.
