„Stamtąd” – John Griffin

Ten serial ma na razie dwa sezony i stanowi skrzyżowanie filmów o zombie z psychodramami typu „Dark”, czy „Lost”. Rodzina po przejściach jedzie na urlop. Drogę przecina im zwalone drzewo. Zmieniają trasę i trafiają do na wpół wymarłego miasteczka. Mijają je, ale za chwilę ponownie do niego wjeżdżają. Przy kolejnej pętli dochodzi do wypadku – kamper rodziny wpada na pobocze i przewraca się. Miejscowi przychodzą im z pomocą – podobnie jak dwóm mężczyznom z drugiego samochodu. W miasteczku dowiadują się, że trafili w matnię. Z tego miejsca nie sposób uciec, a co gorsza po zmierzchu z okolicznych jaskiń i lasów wychodzą uśmiechnięci ludzie, którzy zamieniają się w krwiożercze potwory. Jedynym ratunkiem jest schowanie się przed nimi w domach i wywieszenie amuletu. Ludzie-potwory namawiają mieszkańców, by wpuścili ich do środka i niestety czasem udaje im się oszukać swoje ofiary. Okazuje się, że mieszkańcy miasteczka trafili w to fatalne miejsce z różnych stron i z przypadkowych powodów. Jeden z nich – Wiktor mieszka w nim od dziecka, od kilkudziesięciu lat. Jako jedyny patrzy na to miejsce w odmienny sposób. Nie próbuje racjonalizować, ani tworzyć zasad przetrwania. On mierzy ruchy drzew, poznaje tajemne przejścia i rysuje obrazki, by pamiętać zdarzenia. Inni bohaterowie usilnie próbują znaleźć sposób ratunku. Na przykład zbudować nadajnik radiowy. W miasteczku jest prąd, choć nie ma kabli elektrycznych. Jest bar i jedzenie, choć nie ma zaopatrzenia, czasem włącza się szafa grająca, albo zadzwoni telefon. Do miasta trafia nawet autobus rejsowy. Nikt nie chce przyjąć okrutnej prawdy o tym miejscu. Oprócz koszmarnych, nocnych gości, mieszkańców zaczynają prześladować niepokojące wizje. Niektórzy z bohaterów odkrywają pewne znaki, ale brak im całościowego spojrzenia. Obraz zagadki wyłania się wolno i chaotycznie. W tym wszystkim mamy ludzkie historie – często przerwane przez utknięcie w miasteczku. Mamy zakochaną parę, która właśnie tu się poznała, genialnego neurotycznego wynalazcę, azjatycką rodzinę z ojcem cierpiącym na Alzheimera, byłego wojskowego zaopatrzeniowca, który zostaje szeryfem, księdza, studentkę medycyny, która zastępuje wszystkim lekarza. Rodzina głównych bohaterów przeżyła tragiczną śmierć najmłodszego dziecka i teraz na nowo musi odzyskać siłę i poczucie wspólnoty. Ten serial jest niezłym horrorem, ale też intrygującą opowieścią o próbie zrozumienia tego co nas w życiu spotyka. Pokazuje reakcje ludzi na kryzysy i zagrożenia – część mieszkańców zamieszkuje dawny dom kolonialny, tworząc swobodną komunę, inni trzymają się centrum miasteczka, szeryfa z jego zasadami i świątyni z księdzem. Zło w tym filmie podchodzi do swych ofiar wolnym krokiem – z uśmiechem i serdecznym słowem. To dość wymowne. Rozwiązania zagadki tkwią w snach, wizjach i przywidzeniach – w świecie nielogicznym, strasznym i niezrozumiałym. Mocny i ciekawy serial.