„Siostry” – Daisy Johnson

Trzecia książka brytyjskiej pisarki, która została najmłodszą finalistką Nagrody Bookera potwierdza wyjątkowy talent 33 letniej obecnie autorki. „Siostry” to bardzo kobieca proza, przesycona fatalizmem, lękiem i bólem, ale też tętniąca emocjami, odczuciami i tęsknotami. July ma starszą o rok siostrę – September. Ojca nigdy nie znała. Utopił się w basenie, ale wcześniej zostawił jej matkę – Sheilę. Wszystkie trzy przeprowadzają się z Oksfordu do starego domu przy wrzosowiskach North York blisko morza. To dawny dom ojca July i September, który wynajmuje im jego siostra – Ursa. Nazywany jest Siedliskiem. Wypełniają go rzeczy i przedmioty jak z horroru. Stara żywność, owady, nieprzyjemne zapachy. Dziewczyny są od siebie bardzo różne. September jest silna, pewna siebie, nieprzyjemna dla innych, ale niezwykle opiekuńcza dla July. Nie potrafi jej jednak ustrzec przed poważnym błędem, jakim jest wysłanie kompromitującego zdjęcia chłopakowi ze szkoły, który z nią wymieniał smsy. Nie ratuje też July przed upiciem się podczas imprezy na plaży. Nie ratuje jej przed pierwszym seksem. Relacje sióstr są dość szczególne. Momentami można odnieść wrażenie, że July jest totalnie zdominowana przez September. Czytelnik traci pewność siebie, gdy raz, czy drugi July zaczyna błędnie oceniać rzeczywistość. Gdy odkrywa w sobie rany, odczucia niczym z koszmarów. Sheila rysuje opowieści o swoich córkach, ukazują się one drukiem, ale w życiu nastolatek prawie jej nie ma. Ta książka nie ma jasnych kart, a jednak z perspektywy finalnych zdarzeń wyłania się tęsknota za lepszymi dniami, jakie bohaterki wspólnie przeżyły. Ta historia tylko czasem udaje zwyczajne życie. W istocie opisywany świat jest przykry, wypaczony i dramatyczny. Dom, który jest tak zniszczony, jak losy jego mieszkańców. Krew, która zbyt często płynie i rany, które nie chcą się wyleczyć. Śmierć, jaka nie powinna się zdarzyć, ale została przewidziana. Czy da się podnieść z tylu braków, strat i pomyłek? Odpowiedź nie jest jednoznaczna, podobnie jak chronologia i realizm opisanych tu zdarzeń. Daisy Johnoson – zapamiętam sobie to nazwisko.