„+piekło+niebo+” – WaluśKraksaKryzys

Pierwszą płytę WaluśKraksaKryzys znam tylko z koncertowego wykonania podczas ubiegłorocznego OFF Festiwalu. Drugą uważam za jedną z najlepszych krajowych pozycji ostatniej dekady. „Piekło-Niebo” to z kolei najdojrzalsza rzecz jaką ten zespół zrobił. Miejsce chuligańskiego rocka zastąpiło przemyślane granie z elementami nowej fali, post-punka i psychodelii. Produkcja jest bardziej elegancka, ale miks i mastering zrobił Marcin Bors, który potrafi robić w alternatywnym popie. Wśród gości przede wszystkim zwraca uwagę Zdechły Osa, który zrewanżował się Walusiowi za „feat” na ostatniej płycie. Z tych dwóch kawałków wybieram jednak ten z płyty WaluśKraksaKryzys. Utwór „Coś niecoś” to generalnie jeden z fajniejszym numerów na „Piekło-Niebo”. Na pewno najbardziej łobuzerski. Drugim gościem jest niejaki Koza i to też jest sensowny udział. Generalnie jednak trzecie działo WaluśKraksaKryzys to mocna rzecz, bez miejsca na wpadki. Myślę z czym porównać tę płytę i chyba najbliżej jej do twórczości Apteki. Nie brak tu psychodelicznych zniekształceń, a i warstwa obyczajowa jest adekwatna do zwyczajów Kodyma (istotną różnicą jest chyba tylko stosunek Kodyma i Walusia do naszych realiów społeczno-politycznych). Nowa płyta Walusia oparta jest na przeciwieństwach, co widać także po okładce, na której główny bohater ujęty we współczesnej odsłonie trzyma w rękach swoje zdjęcie z „Pierwszej Komunii”. W tekstach dominuje temat rozliczeń z przeszłością lidera, w której nie brakowało niezdrowych zachowań. Ale jest też miejsce na chłopacki erotyzm („Dolce Vita”, „Cierpienie od losu”, „Zazwyczaj myślę o sobie w kontekście twojej osoby”). Jak wynika z wywiadów towarzyszących premierze płyty, sam Waluś mocno się ostatnio zrównoważył. Kwintesencją tego jest zamykający utwór „Gdybym wtedy wiedział to, co teraz wiem”, gdzie spokojnej narracji towarzyszy m.in. efekciarski klawisz. Ja wiedziałem, że WalusKraksaKryzys to sensowny projekt i generalnie Waluś ma dryg i talent, ale że tak szybko wyjdzie na ludzi, to nie myślałem.