„Już mnie nie oszukasz” – reż. David Moore/Nimer Rashed

Oglądanie seriali kryminalnych jest dla mnie lepszą rozrywką, niż śledzenie komedii – zwłaszcza romantycznych. Nie wiem jak to świadczy o moim stanie ducha, ale nie jestem w tym osamotniony. Ekranizacje prozy Harlana Cobena w zasadzie gwarantują ciekawą akcję, dobrze ujęte intrygi i zabawę w „kto zabił?” do samego końca. Siłą serialu „Już mnie nie oszukasz” (Fool Me Once) jest urocza i charakterna główna bohaterka – Maya Stern oraz klasycznie skrojony starszy detektyw – sierżant Sami Kierce. Ona jest byłą wojskową, która po aferze została odsunięta od służby i okryta złą sławą. Teraz w krótkim czasie straciła siostrę i męża – obydwoje zostało zastrzelonych. Maya Stern chce na własną rękę prowadzić śledztwo, korzystając ze wsparcia byłego kolegi z wojska. Detektyw Kierce dostaje nowego partnera do prowadzenia śledztwa, ale jego zmartwieniem jest pogarszający się stan zdrowia – dziwne omdlenia i drgawki. Dochodzenie prowadzone przez bohaterkę koncentruje się na rodzinie męża – bardzo bogatej i wpływowej familii Burkettów, związanej z przemysłem farmaceutycznym. Z perspektywy całego serialu można uznać, że łatwo wskazać tego „złego”, ale dochodzenie do konkluzji jest dość ciekawe. Nie jesteśmy pewni, czy mąż bohaterki naprawdę nie żyje, czy jej siostra nie miała romansu, czy sierżant Kierse dożyje końca sprawy, a nawet czy pomoc kolegi z wojska jest faktycznie bezinteresowna i szczera? Jak zwykle w serialach Netflixa możemy szukać związków homoseksualnych i podejrzewać, że bogaci są z gruntu źli. Niemniej jest też kilka zaskoczeń i fałszywych tropów na jakie możemy się złapać. „Już mnie nie oszukasz” to jeden z wielu seriali służących rozrywce, przeżyciu jakichś emocji, małej „zgadywance” na poziomie quizu bardziej, niż rozstrzyganiu poważnych dylematów. Owszem – jest temat wojskowej traumy, trudnych relacji z dziećmi po stracie członka rodziny, czy – rzecz jasna – etyki w działalności koncernów farmaceutycznych. Wszystko to jednak stanowi pewnego rodzaju scenerię dla osadzenie wciągającej akcji. Nic więcej z takich seriali nie wynika i w gruncie rzeczy - wcale nie musi.