„WAWA” – Brodka

Monika Brodka nagrała kiedyś piosenkę „Varsovie”, która w 2012 roku stała się sporym przebojem. Teraz wydaje album „WAWA”, w którym rozlicza się z Warszawą w kontekście Powstania Warszawskiego. Muzeum Powstania Warszawskiego ma dobre wyczucie, bo powierza od lat okolicznościowe realizacje muzyczne wyjątkowym artystom, jak Lao Che, Voo Voo, czy Organek. Teraz przyszedł czas na Brodkę. Ikoniczna postać polskiej sceny alternatywnej postanowiła zebrać utwory i artystów, którzy wpasują się w jej wizję warszawsko-powstańczej historii. „Hejnał warszawski” to dawna nuta, ale w opracowaniu Marcina Maseckiego i amerykańskiego saksofonisty Sama Gendela nabiera świeżego, elektroniczno-jazzowego stylu. Niemłodą piosenkę „Spotkanie z Warszawą”, którą kiedyś wykonywała Irena Santor, Brodka zaśpiewała z wielkim szacunkiem dla ducha oryginału. Jedyny w zasadzie nowy, solowy utwór artystki – „Sierpień” – utrzymany jest w klimacie minialbumu „Sadza”. Piosenka wyszła tuż przed premierą albumu na singlu. „Sen o Warszawie” Czesława Niemena też dostał jazzowe szaty, w jakie ubrali ten swoisty szlagier muzycy zespołu EABS. Jest zatem instrumentalnie i nowocześnie, ale z zachowaniem szacunku dla oryginalnej melodii. Na singiel promocyjny wybrano hip-hopowo ożeniony utwór „Moja droga”, który Brodka zrobiła z Hadesem i Przemkiem Jankowiakiem (2K88, Syny). To także nowa piosenka i również utrzymana w duchu przydymionego, bitowego stylu z „Sadzy”. Hades prowadzi główny wokal, Brodka dośpiewuje tylko refreny. Eksperymentalny zespół Błoto, tworzony przez muzyków EABS, przygotował numer „Godzina W”. Dużo w nim niepokoju, chaosu i pobudzenia. Rozczarowuje natomiast trochę „Wojna!” Brygady Kryzys – tu zrobiona z udziałem WaluśKraksaKryzys. Dla mnie to świetny kawałek, który szkoda „psuć” zmianami. Zaczyna się bardzo obiecująco, a potem – gdy wchodzą wokale – nieco słabnie. Nie znając oryginału pewnie bym nie narzekał, a tak porównuję i jest, jak napisałem. „Warsaw Street” to numer berlińsko-londyńskiego duetu Lea Porelain z 2017 roku, śpiewany znów przez Brodkę. „Warszawa” to z kolei cover słynnego utworu Davida Bowie, napisanego z Brianem Eno. Brodka nagrała go z awangardową formacją Księżyc i moim zdaniem w tej wersji wypada nawet lepiej, niż oryginał. Jest w nim dziwny, wzniosły niepokój jak z filmów Herzoga i ta słowiańska, folkowa nuta, która zainspirowała Davida Bowie. Album zamyka kompozycja Sama Gendela „Life Above All” – bardziej ilustracyjna, niż jazzowa. „WAWA” to niewątpliwie kolejny strzał w dziesiątkę, jeśli chodzi o serię Muzeum Powstania Warszawskiego. Światowa rzecz, ponadczasowa, nie tylko okolicznościowa, urozmaicona. Do wracania przy różnych okazjach i w różnych nastrojach. Chwilę wahałem się, czy ją kupić, ale nie było co zwlekać.