„Kneecap” Music From the Motion Picture – Various Artists

Irlandzkie trio Kneecap robi wokół siebie sporo zamieszania. Sprawy sądowe, zakazy występów, mocne poglądy i manifestacje sceniczne. Podczas tegorocznego OFF Festival zebrali jedną z największych publiczności, a ich płyty szybko zniknęły ze sklepów muzycznych, wracając po jakimś czasie w nowych, zdecydowanie wyższych cenach. Debiut zespołu ukazał się tylko w formie cyfrowej („3CAG” 2018), właściwa płyta „Fine Art” wyszła w połowie 2024 roku. Ja sięgnąłem po soundtrack do filmu o fikcyjnej historii tria z Belfastu zatytułowany po prostu „Kneecap”, w którym dominuje rzecz jasna twórczość tego hip-hopowego składu. Dostajemy tu zarówno ich najwcześniejszy singiel – „C.E.A.R.T.A.” z 2017 roku, jak i kolejne, najbardziej znane hity: „Amach Anocht” (2018), „H.O.O.D.” (2019), "Guilty Conscience" (2021), „Thart agus Thart” (2021), „It’s Been Ages” (2023), nagrany z wokalistą Fontaines D.C. „Better Way to Live” aż po nominowany do nagrody dla najlepszej piosenki filmowej „Sick in the Head” (2024). Ponadto zespół wrzucił tu tytułowy numer z cyfrowego debiutu i numer „Parful” z płyty „Fine Art”. Ten zestaw doskonale oddaje ducha zespołu. Hip-hop mocno podbity elektroniką i tanecznym bitem sprzyja zabawie i skocznym szaleństwom. Momentami przypomina to duet Sleaford Mods, choć mniej tu punkowego brudu, a więcej imprezowego luzu. Dużo tu tanecznych powabów, zrobionych pod dziewczyny, zamiast męskiego prężenia muskułów. Zmieniają się rytmy i podkłady. Chłopaki fajnie też rapują. Na pierwszy rzut oka trudno pomyśleć, że to waleczni republikanie z Irlandii, manifestujący ostatnio solidarność z wolnościowymi dążeniami Palestyny. Nagrania głównych bohaterów rozdzielają teksty z filmu i wstawki dźwiękowo-ilustracyjne Mikey’a J. Fajnie się ich słucha – trochę przypominają robotę Davida Holmes’a. Wśród artystów gościnnych znaleźli się koledzy z Fontaines D.C., którzy dali tu jeden numer ze swojej debiutanckiej płyty „Dogrel”. Jest wiekowy temat „Belfast” zrobiony przez Orbital na początku lat 90. Udziela się też DJ’ski duet Bicep z rytmiczno-sentymentalnym kawałkiem. Fajnie wypada awanturniczy Dirty Faces, łączący bity i rap z przesterowanymi gitarami. W końcowej części płyty pojawia się trochę folkowych, irlandzkich nut: The Bonny Men, Saint Sister i klasyczny retro-pop w wykonaniu Alanny Royale. To wszystko ubarwia ścieżkę filmową i w zasadzie trudno tu wskazać słabsze strony wydawnictwa. Jako wprowadzenie w świat Kneecap rzecz trafiona, a dla fanów grupy – obowiązkowa.