„Tajemniczy pociąg” – Can Xue

Chińska kandydatka do Nagrody Nobla, pojawia się na polskim rynku z drugą powieścią. Fani Kafki, Becketta i prozy onirycznej koniecznie powinni po nią sięgnąć. Bohater jest pracownikiem firmy drobiarskiej, którego dyrektor wysyła w delegację do nowego kontrahenta. Co dziwne, wykupuje mu bilet na pociąg pierwszej klasy i osobiście odwozi na dworzec. Potem okazuje się, że wręcza też kopertę z pokaźną dietą, za to zapomina o załączeniu kontraktu. Bohater dostaje miejsce w wagonie sypialnym i jego podróż przebiega całkiem miło, do czasu denerwujących wizyt gadatliwego konduktora. To jednak dopiero pierwszy akt prawdziwych dyskomfortów, jakie czekają w tej podróży. Nocą zostaje wyłączone ogrzewanie, potem gaśnie światło, a bohater któremu udaje się wydostać z przedziału, natrafia na kobietę o obfitych kształtach, która pracuje w pociągu, jako magazynierka. Mówią o niej Gęś, bo nie jest zbyt rozgarnięta. Kobieta nie ma też połowy twarzy, czego jednak nie widać w ciemnościach. Za to jej gorące ciało, przynosi pocieszenie zmarzłemu i zagubionemu bohaterowi. Ta historia rozgrywa się w jakimś logicznym porządku, natomiast kolejne zdarzenia coraz bardziej przypominają koszmarny sen. Świat poza pociągiem jest nieznanym pustkowiem, po którym grasują wygłodniałe wilki. Pasażerowie pociągu, wraz z jego dziwną obsługą, kryją się po namiotach. Bohater poznaje kolejną kobietę, którą pochłania szycie. Swoją urodę zawdzięcza, jak się okazuje, masce. Pojawiają się tez inne osoby – pracownicy kurzej fermy, których bohater znał z przeszłości. Kolejne wydarzenia pełne są dziwnej brutalności, zwierzęcej erotyki i w dziwny sposób nawiązują do losu bohatera. Czarny humor ociera się momentami o groteskę. Przypomina to trochę prozę Bułhakowa i Zoszczenki. Bohater próbuje zachować twarz, ale jest coraz bardziej bezradny wobec obrotu spraw, kolejnych niedogodności i upokorzeń. Po lekturze „Tajemniczego pociągu” niewątpliwie sięgnę po kolejne dzieła Can Xue